Jose Angel Bernalen ekimenari jarraituz, beste kronika bat dugu jada zuekin partekatzeko. Oraingoan Fernando Santosen eskutik izan da. Bere anekdota eta bizipena kontatzen digu Bermeon egiten den igeriketa-zeharkaldian, non Izaroko uhartea protagonista den.
Fernando Santosen "195 metro Bermeon" artikulua partekatzen dizuet.
Zergatik ez kontatu Bermeotik Izarorako azken 195 metroak nolakoak izan ziren? (Urdaibaiko parke naturala)
Uda amaitzear denean, kirol-proba bat dugu. Irailean izaten da, niri behintzat, pixka bat entrenatzera motibatzen nauena: igeriketa-zeharbidea da.
Bermeo eta Izaro uhartearen artean 5 kilometroko distantzia duen ibilbidea, joan-etorria. Azken 5 urteetan beti egin du eguraldi ona, eta Sara eta biok zeharkaldiaz gain, inguruan bazkaltzeko aprobetxatuko dugu (Mundaka, etab.), baita Urdaibaiko padura bisitatzeko ere, hegazti migratzaileen atsedena ikusteko.
Campos zeharbidearen kontzeptua erraza da, triangelu bat zeharkatzea bezain erraza.
Joatearakoan aurkako korronteak, eta itzuleran aldekoak.
Mareak eta korronteak ez dira berdinak urte batetik bestera, beti ezberdinak izaten dira.
Baldintzen arabera denborak %25eraino alda daitezke, baina parte-hartzaile guztiei gertatzen zaie.
Ingurua zoragarria da, eta nahiko herrikoia izanik, ez gara kolpe baten ostean begi morez aterako, errespetua bait dago.
Proba horretan neopreno jantzia baimenduta dago, eta horrek esfortzua murriztu eta segurtasuna ematen du. Noiz edo noiz marmoka galdu baten presentzia izaten da, baina oso arraroa izaten da.
Portutik irteera adeitsua da, aldameneko partaideekin hitz egiteko tarte bat dago. Epaileek erabakitzen dute irteera.
2.400 metroko joanean, kontrako korrontean, Izaroren eskuin muturrera egiten dut mugimendua. Bigarren punturik garrantzitsuena erreferentzia hurbil baliodun bat hartzea da, hau da, antzeko erritmoan igeri egiten duen baten erreferentzia, eta noizean behin burua ateratzen dut, norabide egokia daramadan ikusteko.
Lehen 10 minutuen ondoren dena ondo badoa, gozatzen hasten da: eskuinean
Urdaibaiko estuarioa dugu. Mundakako olatuak ere gertutik nabaritzen dira noiz edo noiz. Proba itsaso barrukoa denez, ura oso garbi dago, baina hondoa ez da ikusten…
Ordu erdira, gutxi gorabehera, burua atera eta buia ikusten saiatu behar dugu. Bertan iparralderako norabidean ipintzen gara, Izarorekin paraleloan, olatuak aurrez aurre datozkigu eta bertan denbora asko galtzen da. Arnasa hartzeaz arduratu behar da, eta burua ahalik eta denbora gehien sartu. Tarte hori ahalik eta laburren egiten saiatu beharra dago, unerik txarrena da, baina pasatu egiten da. Uhartea oso handia bait da.
Azkenik, hurrengo biraketa-puntura eta denborak kontrolatzeko gunera iritsiko gara, txalupa batera, non epaileak aurkitzen diren eta chip batekin denborak hartuko dizkiguten.
Hortik aurrera, itsaseko korrontea popatik datorkigu, eta porturako norabidean hasten gara, estilo errazeko igeriketarekin hasten garelarik. Praktikan ikasitako guztia.
Une honetan gogoratzen zara “zerbait gehiago entrenatu izan banu...”. Bikiak dardarka hasten dira... eskerrak trajearekin goazen… berehala pasatzen da, eta berriro ere erritmo bizian goaz.
Bermeoko arrantza-portuko kai-muturra ikusten da jada, garaile sentitzen zara, baina
300 m geratzen dira oraindik, pazientzia.
Orain hasten dira "195m"-ak. Kai-muturraren altuerara piraguak ondoan dituzula iristen zarenean, ia "Triangelua" amaituta duzularen sentsazio eta nekearekin, konturatzen zara piraguistek begiratzen zaituztela, baina zuk ez duzula urrera egiten, kai-muturrak hor jarraitzen duela, eskuak mugitzen dituzun arren, metro bat ere ez duzula aurrera egiten. Zer pasatzen da?
Portuak bigarren kai-mutur transbertsala du eta kontrako korrontea sortzen da. 1 km/h-tik gorako korrontea da, eta kai-muturrari itsatsita bakarrik egin daiteke aurrera. Hona hurbildu behar da: hondo gardena, arrokak eta arrainak ikusten hasten zaren arte. Hortik aurrera erritmo bizian helmugaraino...
Beste urte bat lortua! Gogorra izan da, baina oso polita. Janaria da ikusgarriena.
Bermeoko Elkarte edo peña bakoitzak bere pintxoak ematen ditu eta parte-hartzaile bakoitzak 2 kg hegaluze jasotzen ditu.
Oharra: kronika baliagarria eta interesgarria izatea espero dut, eta, zergatik ez, ea aurten igeriketa-zeharkaldi hau egitera animatzen zareten!
Neopreno-jantzia baimendua dago, eta horrek izugarri laguntzen du. Marka handiak ere ez ditugu egingo, baina behintzat egun polit bat pasatzera lagun diezaguke.